Uzman Klinik Psikolog Aslı Kanizi, sevgi eksikliğinin bireyin psikolojik sağlığı üzerinde ciddi ve uzun vadeli etkilere sahip olabileceğini söyledi.
Sevgi, insan gelişiminin temel bir unsuru olarak kabul edilirken, özellikle ilk yıllarda alınan duygusal destek, bireyin ileriki yaşamındaki psikolojik sağlığını önemli ölçüde etkilediği belirtildi. Uzman Klinik Psikolog Aslı Kanizi, “Sevgi eksikliği ve bağlanma sorunları, bireyin psikolojik sağlığı üzerinde ciddi ve uzun vadeli etkilere sahip olabilir” dedi.
BAĞLANMA TEORİSİ VE SEVGİ EKSİKLİĞİNİN ETKİLERİ
Bağlanma teorisi, John Bowlby tarafından geliştirilmiş olup, çocukların bakım verenleriyle güvenli bir bağ kurmalarının önemini vurguladığını belirten Psikolog Aslı Kanizi, “Güvenli bir bağlanma modeli, çocuğun kendini güvende hissetmesini, dünyayı keşfetmesini ve sağlıklı sosyal ilişkiler geliştirmesini sağlar. Buna karşın, sevgi eksikliği ve güvensiz bağlanma modelleri, kaygı, depresyon ve ilişkisel sorunlar gibi psikolojik sorunlara yol açabilir” diye konuştu
ERKEN YAŞAM DENEYİMLERİNİN UZUN VADELİ ETKİLERİ
Psikolog Aslı Kanizi, “Erken çocukluk döneminde yaşanan sevgi eksikliğinin, özellikle duygusal destek ve fiziksel yakınlık gibi temel ihtiyaçların karşılanmaması, bireyin kendine ve çevresine karşı güvensiz olmasına neden olabilir. Bu durum, ileriki yaşlarda sosyal ilişkilerde zorluklar ve duygusal bağ kurmada güçlük olarak kendini gösterebilir” diye konuştu
GÜVENLİ BAĞLANMA VE PSİKOLOJİK SAĞLIK
Güvenli bağlanma modelleri geliştirmenin, bireyin psikolojik sağlığı için hayati öneme sahip olduğunu anlatan Psikolog Aslı Kanizi, “Güvenli bağlanan bireyler, stresle daha iyi başa çıkarlar, sosyal ilişkilerde daha başarılı olurlar ve duygusal zorluklar karşısında daha dirençli olurlar. Bu nedenle, çocukluk döneminde sağlanan duygusal destek ve sevgi, bireyin yaşam boyu sağlığı üzerinde derin bir etkiye sahiptir” dedi.
Uzman Klinik Psikolog Aslı Kanizi sözlerini şöyle sürdürdü:
“Sevgi eksikliğinin yol açtığı psikolojik sorunlarla başa çıkmak için erken müdahale önemlidir. Terapi, bireyin güvensiz bağlanma modellerini anlamasına ve üzerinde çalışmasına yardımcı olabilir. Aile terapisi, ebeveyn-çocuk ilişkilerini güçlendirmeye yönelik stratejiler sunabilir. Ayrıca, bireysel terapi, bireyin öz saygısını artırma ve sağlıklı ilişki becerilerini geliştirme konusunda destek sağlayabilir. Sevgi eksikliği ve bağlanma sorunları, bireyin psikolojik sağlığı üzerinde uzun vadeli etkilere sahip olabilir. Ancak, bu zorlukların üstesinden gelmek mümkündür. Güvenli bağlanma modellerinin geliştirilmesi, bireyin psikolojik sağlığı ve ilişkisel başarısı için kritik öneme sahiptir. Toplum olarak, çocuklara karşı sevgi ve destek göstermek, sağlıklı bireylerin ve ilişkilerin gelişimine katkıda bulunur.”
